Το νόμο του Moore τον γνωρίζετε, φαντάζομαι, εάν όχι,
υπάρχει το Google… Ένας άλλος διάσημος νόμος είναι αυτός του Murphy, που στην
απλούστερη εκδοχή του λέει: “εάν είναι κάτι να πάει στραβά, θα πάει”. Δεν είμαι
προληπτικός, όμως υπάρχουν φορές που αναρωτιέμαι: “πρόκειται για ανθρώπινο
λάθος, χαοτικό συνδυασμό τυχαίων γεγονότων ή μήπως αυτό το μαύρο συννεφάκι
όντως με ακολουθεί;”. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι συνήθως τα εν λόγω
γεγονότα σχετίζονται με την τεχνολογία.
Πρόσφατα ο Murphy είχε κέφια, αφού βίωσα μια αλυσίδα
φαινομενικά ανεξήγητων συμβάντων – για να μην πω φαινομένων και με περάσετε για
αλαφροΐσκιωτο. Την παραμονή της πτήσης μου για ΗΠΑ το κινητό μου ξαφνικά
έσβησε. “Θα είναι η μπαταρία” σκέφτηκα, οπότε σύνδεσα το φορτιστή και το έθεσα
σε λειτουργία, για να ανακαλύψω με τρόμο ότι όλες οι επαφές μου είχαν
εξαφανιστεί! Ευτυχώς είχα back-up στο Outlook, οπότε με ένα συγχρονισμό λύθηκε
το πρόβλημα – φανταστείτε να μην είχα όμως. Μην νομίζετε όμως ότι τη γλίτωσα
έτσι εύκολα… Την πρώτη νύχτα στο Χιούστον μέσα στο λήθαργο του jet lag είχα
την εντύπωση ότι χτυπούσε το κινητό μου και είχα δίκιο. Το επόμενο πρωί με
ενημέρωσαν ότι τα θέματα που είχα ανεβάσει σε μια υπηρεσία online storage είχαν
γίνει αόρατα! Ευτυχώς είχα μαζί μου το φορητό και σύνδεση στο Internet μέσω
Wi-Fi, οπότε άρχισα να τα ξαναγράφω. Δεν πέρασε πολλή ώρα προτού ανακαλύψω ότι
δύο troyans και κάποια spyware είχαν εγκατασταθεί στο σκληρό δίσκο μου. Μετά
από πολλά “γαλλικά” και αρκετή προσπάθεια τα αφαίρεσα, αλλά ακόμη και μία
βδομάδα μετά η συμπεριφορά του φορητού μου παραμένει περίεργη. Το καλύτερο, ωστόσο,
ήρθε αργότερα. Αφού επέστρεψα στο σπίτι, έθεσα σε λειτουργία το desktop PC μου, αλλά τίποτα: ούτε σήμα στην οθόνη,
ούτε καν ένα προειδοποιητικό μπιπ! Μετά από όλα αυτά, φταίω εγώ που θέλω να τα
δώσω όλα για ανακύκλωση;
inforave 